- užkėblinti
- užkė̃blinti vksm. Ji̇̀s kar̃tais ir pas mùs užkė̃blina.
.
.
užkėblinti — užkė̃blinti intr. 1. negražiai, nevikriai užeiti: Ažukė̃blino senis per pačius purvynus Ds. 2. užlipti, užsirioglinti: Užkėblinau ant lėkšto stogo rš. kėblinti; apkėblinti; atkėblinti; dakėblinti; įkėblinti; … Dictionary of the Lithuanian Language
apkėblinti — apkė̃blinti intr. negražiai, nevikriai apeiti: Koks ten vaikščiojimas: ledva ne ledva apkėblina apie gryčią Srv. Šiandien tu daug apkė̃blinai Kal. kėblinti; apkėblinti; atkėblinti; dakėblinti; įkėblinti; iškėblinti; nukėblinti; pak … Dictionary of the Lithuanian Language
atkėblinti — atkė̃blinti intr. negražiai, palengva, nevikriai ateiti, atsivilkti: Atkė̃blinau šiaip teip ir aš, lazda pasispirdamas Ds. Teip da ana pati atkė̃blina Ut. Ko tas senis atkėblino? Vlkv. Ar ir tu čia atkė̃blini? Kp. kėblinti; apkėblinti;… … Dictionary of the Lithuanian Language
dakėblinti — ×dakė̃blinti (hibr.) intr. pamažu nueiti iki kur: Jau tik tik lig susiedo dakė̃blina – jau nogniai nebstiprus y[ra] Kv. kėblinti; apkėblinti; atkėblinti; dakėblinti; įkėblinti; iškėblinti; nukėblinti; pakėblinti; … Dictionary of the Lithuanian Language
iškėblinti — iškė̃blinti 1. intr. pamažu išeiti: Jau, must, kur nors iškė̃blino ana Vvr. Jonas įpykęs pamažėl iš kambario iškėblino Mrk. | refl. prk.: Nežinojo, kaip išsikėblinti (išeiti, išsikepurnėti) iš nejaukios padėties sp. 2. tr. išnešti, išgriozdoti:… … Dictionary of the Lithuanian Language
kėblinti — kė̃blinti ( yti), ina, ino intr. 1. Š, Kos45, BŽ42, K.Būg, Gmž, Kv, Slnt eiti, važiuoti, joti palengva ar negražiai, vilktis, keverzoti: Senis sustyręs kė̃blina išžargomis kojomis vos gyvas J. Su liodinge, su sunkiu vežimu kė̃blina brolis J.… … Dictionary of the Lithuanian Language
nukėblinti — nukė̃blinti intr. negražiai, palengva nueiti, nusivilkti: Senelis nukėblino par lauką Slnt. Jei aš nukė̃blinu bulvių pakast, tai tuoj pailstu Gs. kėblinti; apkėblinti; atkėblinti; dakėblinti; įkėblinti; iškėblinti; nukėblinti; pakėbl … Dictionary of the Lithuanian Language
pakėblinti — pakė̃blinti 1. intr. negražiai, pamažu paeiti, pasivilkti: Sustyręs iš ligos vos pakėblina jis J. Teip suseno tas mūsų tetalis, ka[d] vos su lazda bepakė̃blina Vvr. Taip palaikiai arkliai, vos tiktai pakėblina Užv. 2. tr. parioglinti, pastatyti:… … Dictionary of the Lithuanian Language
parkėblinti — parkė̃blinti 1. intr. negražiai, pamažu pareiti, parsivilkti: Namai toli – kol parkė̃blysiu Jrb. Kol ana parkėblins iš miesto, ir vakaras ateis Vvr. Iš kur parkėblini, galvočiau ilgaausi? rš. 2. tr. parnešti, pargriozdoti: Tokį kelmą parkė̃blino… … Dictionary of the Lithuanian Language
prikėblinti — prikė̃blinti intr. negražiai, pamažu prieiti: Prikė̃blino vaikas prie suolo Ds. kėblinti; apkėblinti; atkėblinti; dakėblinti; įkėblinti; iškėblinti; nukėblinti; pakėblinti; … Dictionary of the Lithuanian Language